ငါ့ဘ၀က ပန္းတစ္ပြင့္
အခါခြင့္သင့္လုိ႔ ရနံ႔သင္းလိႈင္
ပန္းအခိုင္ခိုင္တုိ႔ပြင့္ေနတယ္။
မုိးနဲ႔ေလဒဏ္
ဘယ္ေလာက္ထန္မလဲ
အားလံုးအလယ္ ရဲရဲ၀င့္လုိ႔
ေခါင္းကိုေမာ့ ရင္ကိုေကာ့ၿပီး
အန္တုေနမယ္။
သိပ္လွတဲ့ ဒီပန္းခိုင္
မင္းစိတ္မွာ သေဘာေတြ႕လုိ႔
အျမတ္တႏိုး သိမ္းမယ္ဆုိသိမ္း
မသိမ္းခ်င္လုိ႔ ေက်ာ္သြားခဲ့လဲ
ေနရာေဟာင္းမွာ ေနခဲ့မယ္။
မသိမ္းခ်င္ေနပါ ..
အညွာေတာ့ မေျခြပါနဲ႔..
မနမ္းခ်င္ေနပါ ..
ခ်ိဳးေတာ့ မထားခဲ့ပါနဲ႔ ။
အစြန္႔ပစ္ခံ ပန္းဘ၀ ေရာက္ခဲ့ေတာင္မွ
ႏြမ္းေျခာက္သြားတဲ့ ပန္းေျခာက္ဘ၀မွာ
အားလံုးအတြက္
ရနံ႔ေလးေတာ့ သင္းခ်င္တယ္။
လြမ္းဆုေလး
အခါခြင့္သင့္လုိ႔ ရနံ႔သင္းလိႈင္
ပန္းအခိုင္ခိုင္တုိ႔ပြင့္ေနတယ္။
မုိးနဲ႔ေလဒဏ္
ဘယ္ေလာက္ထန္မလဲ
အားလံုးအလယ္ ရဲရဲ၀င့္လုိ႔
ေခါင္းကိုေမာ့ ရင္ကိုေကာ့ၿပီး
အန္တုေနမယ္။
သိပ္လွတဲ့ ဒီပန္းခိုင္
မင္းစိတ္မွာ သေဘာေတြ႕လုိ႔
အျမတ္တႏိုး သိမ္းမယ္ဆုိသိမ္း
မသိမ္းခ်င္လုိ႔ ေက်ာ္သြားခဲ့လဲ
ေနရာေဟာင္းမွာ ေနခဲ့မယ္။
မသိမ္းခ်င္ေနပါ ..
အညွာေတာ့ မေျခြပါနဲ႔..
မနမ္းခ်င္ေနပါ ..
ခ်ိဳးေတာ့ မထားခဲ့ပါနဲ႔ ။
အစြန္႔ပစ္ခံ ပန္းဘ၀ ေရာက္ခဲ့ေတာင္မွ
ႏြမ္းေျခာက္သြားတဲ့ ပန္းေျခာက္ဘ၀မွာ
အားလံုးအတြက္
ရနံ႔ေလးေတာ့ သင္းခ်င္တယ္။
လြမ္းဆုေလး
No comments:
Post a Comment