ကၽြန္ေတာ့္နာမည္က
မုိးေရစက္ပါ။ ကၽြန္ေတာ့္ ခ်စ္သူနာမည္က လွလြန္းသူ။ နာမည္လွသလုိ ရြာမွာလဲ
ကြမ္းေတာင္ကိုင္ တစ္ေယာက္ပါ။ လွလြန္းရဲ႕မိဘေတြက ေငြဂုဏ္ဓန ေမာက္မာၾကသည္။
ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ခ်စ္သူ လွလြန္းကေတာ့ ျဖဴစင္လြန္းသူပါ။
" လွလြန္း "
" ရွင္ "
" ကို႔ ကို ခ်စ္လား "
" ခ်စ္တာေပါ့ "
" တကယ္လုိ႔ လွလြန္း မိဘေတြက သေဘာမတူဘူးဆုိရင္ လွလြန္း ကို႔ လက္ကုိဆြဲျပီး လိုက္ရဲလား "
" လုိက္ရဲတာေပါ့၊ ကို နဲ႔ သာဆုိ ဘယ္ေနရာမဆုိ လွလြန္း လုိက္ရဲတယ္ "
" ၀မ္းသာလုိက္တာ လွလြန္းရယ္ "
ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေပ်ာ္လုိ႔ လွလြန္းကို ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲဖက္ထားမိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေခၚရာလုိက္မည္ ဆုိေတာ့ ဘာမ်ားစိတ္ညစ္စရာ လုိေသးလုိ႔လဲေနာ္ .. ။
တစ္ေန႔ ... ။
အဲေန႔က လွလြန္း အေရးတၾကီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ေရာက္လာခဲ့သည္။ မ်က္၀န္းေတြက နီရဲေနတာမုိ႔ ငိုထားမွန္း သိသာေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထဲ ပူေလာင္သြားကာ အေျပးၾကိဳမိသည္။
" ဘာျဖစ္ခဲ့တာလဲ.. ကို႔ ကုိ ေျပာေလ .. ဘာျဖစ္ခဲ့တာလဲ "
" ကုိ ... ကုိ ... ေဖေဖ နဲ ႔ေမေမ ... "
" ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ "
" လွလြန္းကို ျမိဳ႕သားတစ္ေယာက္နဲ႔ ေပးစားမလုိ႔ စီစဥ္ေနျပီ၊ ကိုနဲ႔ လွလြန္း ခ်စ္ေနတာ သိသြားၾကလုိ႔ အျမန္စီစဥ္တာ "
"ဟာ... "
" ကုိ ဘယ္လုိ လုပ္မလဲ၊ လွလြန္း ကိုနဲ႔ မခြဲႏုိင္ဘူးေနာ္ "
ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းထဲ မူးေနေအာင္ အေျဖရွာလုိက္ကာ လွလြန္းကုိ ေသခ်ာၾကည့္သည္။ ျပီးမွ
" လွလြန္း.. လာ ကိုနဲ႔ လုိက္ခဲ့ "
" ဘယ္သြားမွာလဲ ဟင္ "
"လွလြန္းကို ခိုးေျပးမလို႔ "
" အင္း ... "
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ထဲ၀င္ကာ စုထားေသာ ေငြတစ္ခ်ိဳ႕ကိုယူျပီး လွလြန္းႏွင့္ ရြာမွ ထြက္ခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ လွလြန္းကို အရမ္းခ်စ္သည္။ ဘယ္သူ႔လက္ထဲမွ မေပးအပ္ႏုိင္ပါ။ ရြာႏွင့္ေ၀းေသာ ေနရာ တစ္ခုတြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ရံုးတစ္ခုမွာ လက္ထပ္လုိက္သည္။ တရား၀င္ ဇနီးေမာင္ႏွံ အျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေနၾကမည္ေလ။ လွလြန္းက သူေဌး သမီးတစ္ေယာက္မုိ႔ လက္၀ါးေလးမ်ား ႏုနယ္ကာ ဘာမွ မလုပ္တတ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေတာ့ အိမ္ရွင္မပီသစြာ ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးပါသည္။ မခ်က္ တတ္ ခ်က္တတ္ႏွင့္ ခ်က္ေကၽြးေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အရမ္းေကာင္းတဲ့ ထမင္း ဟင္းေတြ ေပါ့ေနာ္။ ဒီလုိႏွင့္ လွလြန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ လွလြန္းရဲ႕ ကိုယ္ပြားေလး တစ္ေယာက္ ရွိလာခဲ့ သည္။
ကုိယ္၀န္ႏွင့္ ဇနီးေခ်ာေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္ အၿမဲခ်စ္မ၀စြာ စိတ္မခ်ႏုိင္ခဲ့ပါ။ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ အလုပ္ပုိလုပ္ကာ ဘ၀ထဲ ၀င္လာမည့္ သားသားမီးမီးေလးအတြက္ ေငြစုထားမိသည္။
" ရွင္ "
" ကို႔ ကို ခ်စ္လား "
" ခ်စ္တာေပါ့ "
" တကယ္လုိ႔ လွလြန္း မိဘေတြက သေဘာမတူဘူးဆုိရင္ လွလြန္း ကို႔ လက္ကုိဆြဲျပီး လိုက္ရဲလား "
" လုိက္ရဲတာေပါ့၊ ကို နဲ႔ သာဆုိ ဘယ္ေနရာမဆုိ လွလြန္း လုိက္ရဲတယ္ "
" ၀မ္းသာလုိက္တာ လွလြန္းရယ္ "
ကၽြန္ေတာ္ အရမ္းေပ်ာ္လုိ႔ လွလြန္းကို ရင္ခြင္ထဲ ဆြဲဖက္ထားမိသည္။ ကၽြန္ေတာ္ေခၚရာလုိက္မည္ ဆုိေတာ့ ဘာမ်ားစိတ္ညစ္စရာ လုိေသးလုိ႔လဲေနာ္ .. ။
တစ္ေန႔ ... ။
အဲေန႔က လွလြန္း အေရးတၾကီး ကၽြန္ေတာ့္ဆီ ေရာက္လာခဲ့သည္။ မ်က္၀န္းေတြက နီရဲေနတာမုိ႔ ငိုထားမွန္း သိသာေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္ ရင္ထဲ ပူေလာင္သြားကာ အေျပးၾကိဳမိသည္။
" ဘာျဖစ္ခဲ့တာလဲ.. ကို႔ ကုိ ေျပာေလ .. ဘာျဖစ္ခဲ့တာလဲ "
" ကုိ ... ကုိ ... ေဖေဖ နဲ ႔ေမေမ ... "
" ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ "
" လွလြန္းကို ျမိဳ႕သားတစ္ေယာက္နဲ႔ ေပးစားမလုိ႔ စီစဥ္ေနျပီ၊ ကိုနဲ႔ လွလြန္း ခ်စ္ေနတာ သိသြားၾကလုိ႔ အျမန္စီစဥ္တာ "
"ဟာ... "
" ကုိ ဘယ္လုိ လုပ္မလဲ၊ လွလြန္း ကိုနဲ႔ မခြဲႏုိင္ဘူးေနာ္ "
ကၽြန္ေတာ္ေခါင္းထဲ မူးေနေအာင္ အေျဖရွာလုိက္ကာ လွလြန္းကုိ ေသခ်ာၾကည့္သည္။ ျပီးမွ
" လွလြန္း.. လာ ကိုနဲ႔ လုိက္ခဲ့ "
" ဘယ္သြားမွာလဲ ဟင္ "
"လွလြန္းကို ခိုးေျပးမလို႔ "
" အင္း ... "
ကၽြန္ေတာ္ အိမ္ထဲ၀င္ကာ စုထားေသာ ေငြတစ္ခ်ိဳ႕ကိုယူျပီး လွလြန္းႏွင့္ ရြာမွ ထြက္ခဲ့သည္။ ကၽြန္ေတာ္ လွလြန္းကို အရမ္းခ်စ္သည္။ ဘယ္သူ႔လက္ထဲမွ မေပးအပ္ႏုိင္ပါ။ ရြာႏွင့္ေ၀းေသာ ေနရာ တစ္ခုတြင္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ႏွစ္ေယာက္ ရံုးတစ္ခုမွာ လက္ထပ္လုိက္သည္။ တရား၀င္ ဇနီးေမာင္ႏွံ အျဖစ္ ကၽြန္ေတာ္တုိ႔ ေနၾကမည္ေလ။ လွလြန္းက သူေဌး သမီးတစ္ေယာက္မုိ႔ လက္၀ါးေလးမ်ား ႏုနယ္ကာ ဘာမွ မလုပ္တတ္ေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္ကိုေတာ့ အိမ္ရွင္မပီသစြာ ခ်က္ျပဳတ္ေကၽြးေမြးပါသည္။ မခ်က္ တတ္ ခ်က္တတ္ႏွင့္ ခ်က္ေကၽြးေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ့္အတြက္ေတာ့ အရမ္းေကာင္းတဲ့ ထမင္း ဟင္းေတြ ေပါ့ေနာ္။ ဒီလုိႏွင့္ လွလြန္းမွာ ကၽြန္ေတာ္နဲ႔ လွလြန္းရဲ႕ ကိုယ္ပြားေလး တစ္ေယာက္ ရွိလာခဲ့ သည္။
ကုိယ္၀န္ႏွင့္ ဇနီးေခ်ာေလးကုိ ကၽြန္ေတာ္ အၿမဲခ်စ္မ၀စြာ စိတ္မခ်ႏုိင္ခဲ့ပါ။ တစ္ေန႔ထက္တစ္ေန႔ အလုပ္ပုိလုပ္ကာ ဘ၀ထဲ ၀င္လာမည့္ သားသားမီးမီးေလးအတြက္ ေငြစုထားမိသည္။
" ခ်စ္ဇနီးေလး .. ကုိ အလုပ္သြားမယ္ေနာ္ .. ဘာမွမလုပ္နဲ႔ေနာ္ ..ဘာဆုိ ဘာမွ မလုပ္နဲ႔ .. ကို ျပန္လာမွ လုပ္မယ္ "
" ေအာ္ .. ကိုကလဲ စိတ္ခ်ပါ၊ လွလြန္း မလုပ္ပါဘူး "
" အင္း .. စိတ္ဘယ္ခ်ပါ့မလဲ .. ဒီေန႔ သြားျပီးရင္ သြားစရာမလုိေတာ့ဘူး .. မနက္ျဖန္ကစျပီး မိန္းမ အနားမွာပဲ ေနေတာ့မယ္ေနာ္ "
"ေကာင္းပါျပီ "
သနပ္ခါးေရက်ဲေလးႏွင့္ ဇနီးေခ်ာေလးကို တစ္ခ်က္နမ္းကာ ကၽြန္ေတာ္ ထြက္လာခဲ့သည္။ စာရင္းငွား ၀င္လုပ္သည္မုိ႔ ဒီေန႔ အားလံုး ျပီးေအာင္ လုပ္ရမည္။ အလုပ္ထဲတြင္ အားသြန္ခြန္စိုက္ လုပ္ေနခ်ိန္ လက္ကို ဓားရွ မိေလသည္။ စိတ္ထဲ ထင့္ခနဲ ျဖစ္သြားကာ လွလြန္းကို သတိရသြားသည္။ ဘာျဖစ္ တာလဲ ... ။ အလုပ္ကုိ အျမန္ဆံုး သိမ္းကာ အိမ္သုိ႔ ေျပးျပန္ခဲ့သည္။ အိမ္တြင္ တံခါးက ဖြင့္လွ်က္.. ။
" လွလြန္း ... လွလြန္း "
" လွလြန္းေရ.... ဘယ္သြားေနတာလဲ ... လွလြန္း ... ကို ေခၚေနတယ္ေလ "
ကၽြန္ေတာ္ အရူးတပုိင္းပမာ လုိက္ရွာေနေပမယ့္ လွလြနး္ရဲ႕ အရိပ္ အသံကုိ မၾကားရပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ရင္တစ္ခုလံုး မီးေတာင္ပမာ ျဖစ္ေနျပီ။ ထို စဥ္
" ကုိမုိး .. ေန႔လည္က ဒီကို ၀တ္ေကာင္းစာလွေတြ ၀တ္ထားတဲ့ မိန္းမၾကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ လူေတြ လာတယ္။ ျပီးေတာ့ လွလြန္းကို အတင္းေခၚသြားတာ ေတြ႔ရတယ္ "
"ဟာ ... "
ကၽြန္ေတာ္ စကားပင္ ျပန္မေျပာႏုိင္ပါ။ အိမ္အေပၚမွ ကၽြန္ေတာ္ စုထားေသာ ေငြကို ယူကာ ရြာသုိ႔ အေျပးတစ္ပုိင္း ျပန္ခဲ့သည္။ ရြာေရာက္ေတာ့ ည ဆယ္နာရီ။ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္သို႔ တန္းျပန္လုိက္ေတာ့ အေဖႏွင့္ အေမက မ်က္နွာ မေကာင္းစြာ လွမ္းၾကည့္သည္။
" ေမေမ ေဖေဖ လွလြန္း ရြာကို ေရာက္လာလား "
" အင္း ... "
" ခု ဘယ္မွာလဲ "
" သား ... သားေလး .. လွလြန္း သမီးေလး သနားပါတယ္ .. ကုိယ္၀န္ အရင့္ အမာၾကီးနဲ႔ သူ႔အေမ ရိုက္သမွ် ခံရရွာတယ္ "
"ဗ်ာ ... "
" ဟုတ္တယ္ .. လွလြန္းေလးကို ရုိက္ေနတာ မၾကားရက္ေအာင္ပဲ သားရယ္ "
ကၽြန္ေတာ္ မေနႏိုင္ေတာ့ပါ။ လွလြန္းက ဒီေန႔ ေမြးမလား မနက္ျဖန္ေမြးမလား မသိတဲ့ မိခင္ေလာင္း။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဇနီးေလ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီတုိငး္ ခံစားမေနႏုိင္ပါ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လဲ လွလြန္း အိမ္သို႔ ေျပးလာခဲ့့သည္။ လွလြန္း အိမ္နားသုိ႔ေရာက္လွ်င္ လူေတြက ဟုိတစ္စု ဒီတစ္စုႏွင့္မုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ စိုးရိမ္သြားမိသည္။
" အန္တီ .. ဒီမွာ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဟင္ "
" စိတ္မေကာင္းစရာပဲကြယ္ .. လွလြန္းေလး မီးဖြားရင္း မီးတြင္းထဲမွာပဲ ဆံုးသြားရွာတယ္၊ ေသြးလြန္သြားတာလဲ ပါတာေပါ့၊ ရိုက္ႏွက္တာလဲ ခံထားရေတာ့ အားမရွိေတာ့ဘူးနဲ႔ တူရွာပါတယ္ "
" ဗ်ာ ... "
ကၽြန္ေတာ္ ေနရာမွာပဲ ေတာင့္ေတာင့္ၾကီး ရပ္ေနမိတာ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားသည္မသိ။ လွလြန္း အေမ ကို ေတြ႔မွ သတိျပန္၀င္ခ့ဲသည္။
" ေရာ့ ... ဒီမွာ လွလြန္း ေပးခိုင္းထားတ့ဲ ကေလး ၊ နင့္ ေၾကာင့္ ငါ့ သမီး ေသရတာ၊ နင့္ မ်က္ႏွာကို ငါ မေတြ႕ခ်င္ဘူး ... "
" ဗ်ာ... "
" ကေလးက မိ္န္းကေလး ၊ နင့္ကုိ ေပးဖုိ႔ မွာထားတာ .. အီး ဟီး ... ငါ့ သမီးေလး .. အျဖစ္ဆုိးလြန္းတယ္ "
" သမီးက လွလြန္းနဲ႔ တူလုိက္တာ။ လွလြန္းကို ေတြ႔ခြင့္ရွိလား ၊ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ဆံုးအေန နဲ႔ ေတြ႔ခ်င္လုိ႔ပါ၊ ေတြ႔ခြင့္ေပးပါ ေမေမရယ္ "
ကၽြန္ေတာ့္ အသံမဆံုးခင္ လွလြန္း အေမ လွည့္ထြက္သြားတာမုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ သမီးေလးကုိ ေပြ႕ခ်ီျပီး အိမ္ထဲ ၀င္ခဲ့မိတယ္။ ရင္ထဲမွာေတာ့ မြမြေၾကေနခဲ့ေလျပီ။
အိမ္ရဲ႕ အလယ္မွာ ပိတ္စ အျဖဴဖံုးထားေသာ အရာတစ္ခု။ ကၽြန္ေတာ္ ထုိအျဖဴေရာင္အနားမွာ ထိုင္ခ်လုိက္သည္။ ျပီးလွ်င္ ပိတ္စကို အသာလွပ္ကာ ၾကည့္မိသည္။ ေလာကၾကီးမွာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သမီးေလးကို ထားကာ ထြက္သြားေသာ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာ ဇနီးေလး။
ခုေတာ့ ...
ကၽြန္ေတာ့္ကို ႏွစ္သိမ့္အားေပးေနသည္က အသက္မဲ့ေနေသာ မ်က္ႏွာေလးထက္မွ မ်က္ရည္ တစ္စက္သာ ။
ႀကိဳးစားပါအံုးမည္။
လြမ္းဆုေလး
" ေအာ္ .. ကိုကလဲ စိတ္ခ်ပါ၊ လွလြန္း မလုပ္ပါဘူး "
" အင္း .. စိတ္ဘယ္ခ်ပါ့မလဲ .. ဒီေန႔ သြားျပီးရင္ သြားစရာမလုိေတာ့ဘူး .. မနက္ျဖန္ကစျပီး မိန္းမ အနားမွာပဲ ေနေတာ့မယ္ေနာ္ "
"ေကာင္းပါျပီ "
သနပ္ခါးေရက်ဲေလးႏွင့္ ဇနီးေခ်ာေလးကို တစ္ခ်က္နမ္းကာ ကၽြန္ေတာ္ ထြက္လာခဲ့သည္။ စာရင္းငွား ၀င္လုပ္သည္မုိ႔ ဒီေန႔ အားလံုး ျပီးေအာင္ လုပ္ရမည္။ အလုပ္ထဲတြင္ အားသြန္ခြန္စိုက္ လုပ္ေနခ်ိန္ လက္ကို ဓားရွ မိေလသည္။ စိတ္ထဲ ထင့္ခနဲ ျဖစ္သြားကာ လွလြန္းကို သတိရသြားသည္။ ဘာျဖစ္ တာလဲ ... ။ အလုပ္ကုိ အျမန္ဆံုး သိမ္းကာ အိမ္သုိ႔ ေျပးျပန္ခဲ့သည္။ အိမ္တြင္ တံခါးက ဖြင့္လွ်က္.. ။
" လွလြန္း ... လွလြန္း "
" လွလြန္းေရ.... ဘယ္သြားေနတာလဲ ... လွလြန္း ... ကို ေခၚေနတယ္ေလ "
ကၽြန္ေတာ္ အရူးတပုိင္းပမာ လုိက္ရွာေနေပမယ့္ လွလြနး္ရဲ႕ အရိပ္ အသံကုိ မၾကားရပါ။ ကၽြန္ေတာ္ ရင္တစ္ခုလံုး မီးေတာင္ပမာ ျဖစ္ေနျပီ။ ထို စဥ္
" ကုိမုိး .. ေန႔လည္က ဒီကို ၀တ္ေကာင္းစာလွေတြ ၀တ္ထားတဲ့ မိန္းမၾကီးတစ္ေယာက္နဲ႔ လူေတြ လာတယ္။ ျပီးေတာ့ လွလြန္းကို အတင္းေခၚသြားတာ ေတြ႔ရတယ္ "
"ဟာ ... "
ကၽြန္ေတာ္ စကားပင္ ျပန္မေျပာႏုိင္ပါ။ အိမ္အေပၚမွ ကၽြန္ေတာ္ စုထားေသာ ေငြကို ယူကာ ရြာသုိ႔ အေျပးတစ္ပုိင္း ျပန္ခဲ့သည္။ ရြာေရာက္ေတာ့ ည ဆယ္နာရီ။ ကၽြန္ေတာ္ အိမ္သို႔ တန္းျပန္လုိက္ေတာ့ အေဖႏွင့္ အေမက မ်က္နွာ မေကာင္းစြာ လွမ္းၾကည့္သည္။
" ေမေမ ေဖေဖ လွလြန္း ရြာကို ေရာက္လာလား "
" အင္း ... "
" ခု ဘယ္မွာလဲ "
" သား ... သားေလး .. လွလြန္း သမီးေလး သနားပါတယ္ .. ကုိယ္၀န္ အရင့္ အမာၾကီးနဲ႔ သူ႔အေမ ရိုက္သမွ် ခံရရွာတယ္ "
"ဗ်ာ ... "
" ဟုတ္တယ္ .. လွလြန္းေလးကို ရုိက္ေနတာ မၾကားရက္ေအာင္ပဲ သားရယ္ "
ကၽြန္ေတာ္ မေနႏိုင္ေတာ့ပါ။ လွလြန္းက ဒီေန႔ ေမြးမလား မနက္ျဖန္ေမြးမလား မသိတဲ့ မိခင္ေလာင္း။ ျပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ့္ ဇနီးေလ။ ကၽြန္ေတာ္ ဒီတုိငး္ ခံစားမေနႏုိင္ပါ။ ဒါေၾကာင့္မုိ႔လဲ လွလြန္း အိမ္သို႔ ေျပးလာခဲ့့သည္။ လွလြန္း အိမ္နားသုိ႔ေရာက္လွ်င္ လူေတြက ဟုိတစ္စု ဒီတစ္စုႏွင့္မုိ႔ ကၽြန္ေတာ္ စိုးရိမ္သြားမိသည္။
" အန္တီ .. ဒီမွာ ဘာျဖစ္လုိ႔လဲ ဟင္ "
" စိတ္မေကာင္းစရာပဲကြယ္ .. လွလြန္းေလး မီးဖြားရင္း မီးတြင္းထဲမွာပဲ ဆံုးသြားရွာတယ္၊ ေသြးလြန္သြားတာလဲ ပါတာေပါ့၊ ရိုက္ႏွက္တာလဲ ခံထားရေတာ့ အားမရွိေတာ့ဘူးနဲ႔ တူရွာပါတယ္ "
" ဗ်ာ ... "
ကၽြန္ေတာ္ ေနရာမွာပဲ ေတာင့္ေတာင့္ၾကီး ရပ္ေနမိတာ အခ်ိန္ ဘယ္ေလာက္ ၾကာသြားသည္မသိ။ လွလြန္း အေမ ကို ေတြ႔မွ သတိျပန္၀င္ခ့ဲသည္။
" ေရာ့ ... ဒီမွာ လွလြန္း ေပးခိုင္းထားတ့ဲ ကေလး ၊ နင့္ ေၾကာင့္ ငါ့ သမီး ေသရတာ၊ နင့္ မ်က္ႏွာကို ငါ မေတြ႕ခ်င္ဘူး ... "
" ဗ်ာ... "
" ကေလးက မိ္န္းကေလး ၊ နင့္ကုိ ေပးဖုိ႔ မွာထားတာ .. အီး ဟီး ... ငါ့ သမီးေလး .. အျဖစ္ဆုိးလြန္းတယ္ "
" သမီးက လွလြန္းနဲ႔ တူလုိက္တာ။ လွလြန္းကို ေတြ႔ခြင့္ရွိလား ၊ ကၽြန္ေတာ္ ေနာက္ဆံုးအေန နဲ႔ ေတြ႔ခ်င္လုိ႔ပါ၊ ေတြ႔ခြင့္ေပးပါ ေမေမရယ္ "
ကၽြန္ေတာ့္ အသံမဆံုးခင္ လွလြန္း အေမ လွည့္ထြက္သြားတာမုိ႔ ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ သမီးေလးကုိ ေပြ႕ခ်ီျပီး အိမ္ထဲ ၀င္ခဲ့မိတယ္။ ရင္ထဲမွာေတာ့ မြမြေၾကေနခဲ့ေလျပီ။
အိမ္ရဲ႕ အလယ္မွာ ပိတ္စ အျဖဴဖံုးထားေသာ အရာတစ္ခု။ ကၽြန္ေတာ္ ထုိအျဖဴေရာင္အနားမွာ ထိုင္ခ်လုိက္သည္။ ျပီးလွ်င္ ပိတ္စကို အသာလွပ္ကာ ၾကည့္မိသည္။ ေလာကၾကီးမွာ ကၽြန္ေတာ္ႏွင့္ သမီးေလးကို ထားကာ ထြက္သြားေသာ ကၽြန္ေတာ္ခ်စ္ေသာ ဇနီးေလး။
ခုေတာ့ ...
ကၽြန္ေတာ့္ကို ႏွစ္သိမ့္အားေပးေနသည္က အသက္မဲ့ေနေသာ မ်က္ႏွာေလးထက္မွ မ်က္ရည္ တစ္စက္သာ ။
ႀကိဳးစားပါအံုးမည္။
လြမ္းဆုေလး
0 (လြမ္းဆုေလး) :
Post a Comment