မေကာင္းမႈ၏ရလာဘ္

ဒီျဖစ္စဥ္ဟာ ဟသၤာတျမိဳ႔နယ္မွာ တစ္ကယ္ျဖစ္ပြားခဲ႔တာပါ။ ဒါကို လိုက္အတုမယူဖို႔ေျပာပါရေစ။ ဘာေႀကာင့္လဲဆိုေတာ့.....

တစ္ေန႔ ကၽြန္ေတာ္တာ၀န္က်ရာ အိမ္မဲျမိဳ႔ေရးမွာ အနားယူေနတုန္း အိမ္ေရွ႔ကို သူဖုန္းစားအမ်္ဳးသမီးတစ္ဦး ေရာက္ရွိလာပါတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ထမင္းထုပ္ေလးသြားေပးေတာ့ လားလားကၽြန္ေတာ္န႔ဲရင္းနွီးဖူးတ့ဲ စတိုးဆိုင္ပိုင္ရွင္ ေဒၚ၀တုတ္ပါလား။ ေဒၚ၀တုတ္ က်ဳပ္ကိုမွတ္မိေသးလား ေမးေတာ့ သူကအေသအခ်ာျကည့္ပါတယ္။ျပီးေတာ့ ေခါင္းခါတယ္။ သူမမမွတ္မိပါ။
သူမေတာ္ေတာ္ေလးအိုမင္းသြားပါျပီ။ မ်က္နွာတစ္ျခမ္းမွာ မီးေလာင္ဒဏ္ရာလို အမာရြတ္နွင့္အတူ မ်က္လုံးပါကန္းေနပါတယ္။တစ္ဖက္ကေတာ့ ၀ါးေနပါတယ္။ အ၀တ္အစားက ေျကးအထပ္ထပ္နွင့္ေဟာင္းႏြမ္းေနျပီး တစ္ခါကစတိုးဆိုင္ပိုင္ရွင္ျကီး ဆိုလွ်င္သံသယရွိေပမည္။

ကၽြန္ေတာေလ အရီးရ့ဲ။ ဟသၤာတမွာ ေနတုန္းက ေဘးအိမ္ကဖိုးသားေလ ဆိုေတာ့ အတန္ျကာ စဥ္းစားျပီး မ်က္ရည္၀ဲလာတယ္။ ကၽြန္ေတာ္လည္း သူမကိုတြဲေပးရင္း ျခံထဲမွာ နားေစပါတယ္။ ေဒၚ၀တုတ္ရယ္ ဘယ္လိုျဖစ္တာလည္းဗ်ာ ဆိုေတာ့ သူမအေ၀းကို ေငးရင္း......
ဟသၤာတနယ္မွာ ၁၉၉၈ခုနွစ္ေလာက္က. ..ရပ္ကြက္မွာ ေဒၚ၀တုတ္စတိုးဆိုရင္ မသိသူမရွိပါဘူး။ ျပိဳင္ဘက္ကင္းမို့ ေစ်းလည္းႀကီးပါတယ္။ သူကအတိုးလည္း ေပးစားပါတယ္။ ဒါေႀကာင့္ ရပ္ကြက္မွာ ေတာ္ေတာ္ေလး ႀသဇာေညာင္းပါတယ္။ သူ့အေႀကြးမွမကင္းျကကိုး။ အစကေတာ့ ေကာင္းေရာင္းေကာင္း၀ယ္ပါ။ ႀကာေတာ့ သူလည္းေလာဘတက္လာျပီး အရင္းရွင္ဆန္လာပါတယ္။ အတိုးမေပးနိုင္သူဆိုရင္ ကၽြဲႏြားေတြသိမ္းျပီး ကုလားေတြကိုျပန္ေရာင္းစားပါတယ္။ သူက်ိဳးေပးမို့ေလလားမသိပါ သူမစီးပြားေရးေတာ္ေတာ္အဆင္ေျပပါတယ္။
တစ္ခါေတာ့ သူမရ့ဲမ်က္ေစာင္းထိုးမွာ စတိုးဆိုင္တစ္ဆိုင္ေပၚလာပါတယ္။ ေစ်းနႈန္းလည္းသက္သာျပီးဆက္ဆံေရးေျပျပစ္ပါတယ္။ အေႀကြးကိုလည္း အရစ္က်ဆပ္နိုင္တာမို့ အခ်ိန္တိုအတြင္း ေရာင္းအားတက္လာပါတယ္။ ေဒၚ၀တုတ္ဆိုင္ကေတာ့ ေရာင္းအားက်ေပမယ့္ နယ္၀ယ္လက္ေတြအစိုးရထားေတာ့ ပုံမွန္ေရာင္း၀ယ္နိုင္ပါတယ္။ႀကာေတာ့လည္း သူမကမနာလို စိတ္မ်ားလာပါတယ္။ ဒီေတာ့ မႀကံအပ္တာႀကံပါေတာ့တယ္။


ေအာက္လမ္းဆရာ အႀကံေပးခ်က္အတိုင္း တစ္ခုေသာညရ႔ဲ လမိုက္ညသန္းေခါင္ယံမွာ ေဒၚ၀တုတ္တစ္ေယာက္ ျပိဳင္ဘက္စတိုးဆိူင္ေရွ႔ေရာက္ေနပါတယ္။ သူမတစ္ေယာက္တည္းပါ။ ေခြးေတြလည္း အူေနပါတယ္။ အခ်ိန္ေရာက္ေတာ့ သူမအိပ္်သးထဲက သဲတဆုပ္ယူျပီး တိုင္တည္လိုက္ပါတယ္။ ထိုသဲကား သခၤ်ိင္းေျမမွ စီရင္ထားေသာသဲ။ိ အသင္မေကာင္းဆိုး၀ါးနာနာဘ၀မ်ား ဒီအိမ္ျကီးအား ေႏွာင့္ယွက္ျကေလေလာ့။ သင္တို့စိတ္ျကိုက္ ျပဳမူႀကေလေလာ့။ စီးပြားက်ေအာင္ေနွာင့္ယွက္ျကေလေလာ့။ ကၽြနုပ္၏ လက္ထဲကိုင္ထားေသာ မဟာပထ၀ီေျမျကီး သဲအစုစုအားသက္ေသထားလ်က္ ေနာင္ဘ၀အဆက္ဆက္ ဒီအကုသိုလ္ကံကို ဒီသဲီပမာဏ႐ွိေသာ အဆအတိုင္းခံယူပါမည္ဟု ကၽြန္ုပ္သက္ေသျပဳပါသည္ ဆိုလ်က္ အသက္ေအာင့္ျပီး ဆိုင္ေရွ႔၀ယ္ လက္ေနာက္ျပန္ ေက်ာခိုင္းျပီး သဲတဆုပ္ကို ျကဲလိုက္သည္။ ညသည္ တိတ္ဆိတ္လ်က္။

မႀကာပါ အဆိုပါျပိဳင္ဘက္ဆိုင္သည္ စီးပြာဒက်ျပီး ပိတ္သိမ္းကာေျပာင္းသြားရေလသည္။ အိမ္ပိုင္အဆက္ဆက္ ဒုကၡေရာက္ရေလေသာေႀကာင့္ ထိုအိမ္ကို ဘယ္သူမွမ၀ယ္ရဲပဲ ေသာင္တင္ေနေတာ့သည္။ ေဒၚ၀တုတ္ျကီးကေတာ့ တျပံဳးျပံဳး။ သူမကားျပိဳင္ဘက္ကင္းမဲေလျပီ။
၀ဋ္သည္ လည္စျမဲ။

သူမတိုင္တည္ထားသည့္အတိုင္း ေနာင္ဘ၀ေတာင္မကူးေပ။ ေငြခ်မ္းသာလာေတာ့ ေယာက်ားက ေဖာက္ျပန္ျပီး ေနာက္မိန္းမနွင့္ အိမ္ကေရႊေတြယူကာ အစေပ်ာက္သြားသည္။ သားသမီးမ်ားမွာလည္း မေကာင္းသူမ်ားနွင့္ညားကာ စိတ္ဒုကၡေရာက္ေလသည္။ တစ္ခုေသာ ည၀ယ္သူမ၏ ဆိုင္မွမီးစေလာင္ေလရာ သူမ၏စတိုင္းဆိုင္မွာ ျပာပုံအတိျပီးေလေတာ့သည္။ သူမလည္း ေထာင္က်ေလသည္။ ျပီးေတာ့ မီးေလာင္ဒဏ္ရာျဖင့္ မ်က္စိကြယ္ခ့ဲသည္။


ေထာင္ကထြက္ေတာ့ ပိုင္ဆိုင္မွဳရယ္လို့ ဘာမွမရွိ
တစ္ခါက သူေဌးမျကီး ခုေတာ့အမွိဳက္ပုံတကာ လမ္းတကာ ဘုန္းျကီးေက်ာင္းတကာ ရွာေဖြစားေသာက္ရင္း အိမ္မဲကိုေရာက္လာခ့ဲသည္။ သူမခဗ်ာ မ်က္ရည္၀ဲလ်က္။
ကၽြန္ေတာ္လည္း ဇနီး၏ အ၀တ္တစ္စုံကို လက္ေဆာင္ေပးရင္း ေနာင္အစားအစာလိုလည္း လိုသလိုလာယူပါဟုမွာလိုက္ေလသည္။ သူမကားေတာင္ေ၀ွးတစ္ေခ်ာင္းျဖင့္ နားခိုရာ ဘုန္းျကီးေက်ာင္းသို့ ျပန္သြားေလသည္။

တစ္ခုေသာညေန၀ယ္ ဆရာAccident caseန႔ဲ Dedbody ေရာက္ေနပါတယ္။ ရဲေတြပါ ပါတယ္ဆရာ။ဆိုေတာ့ ေဆးရုံလိုက္သြားသည္။ ရဲအုပ္ေျဖေတာ့ အဖြားအိုတစ္ဦး မျမင္မစန္းလမ္းျဖတ္ကူးရင္း ကားတိုက္မိရာ ပြဲခ်င္းျပီးေသဆုံးသြားသည္ ဆိုေသာေျကာင့္ေဆးရုံလာပို့ရေျကာင္း ေျပာေလသည္။ အေလာင္းကို ျကည့္လိုက္ရာ ေဒၚ၀တုတ္။ ကၽြန္ေတာ္ေတြေ၀သြားသည္။ တစ္ခ်ိန္က က်ိက်ိတက္ခ်မ္းသာခ့ဲေသာေဒၚ၀တုတ္ခဗ်ာ သူမ၏ မေကာင္းမွဳက်ိန္စာေျကာင့္ မရွဳမလွဘ၀ကူးရေလသည္။ ို့ျပင္ေနာင္သံသရာဘ၀အဆက္ဆက္ သဲဆုပ္မွ်ေသာ ဘ၀ေပါင္းမ်ားစြာ ခံရေပေတာ့မည္။ ေႀသာ္လူသားေတြရ႔ဲ ေလာဘမနာလိုစိတ္ကားေျကာက္ဖို့ေကာင္းေလစြ။ ။

ျဖစ္ရပ္မွန္အား နာမည္လႊဲၿပီး ကာယကံရွင္အား င့ဲကြက္ေသာအားျဖင့္ ျပန္လည္ေရးသားထားပါသည္။


ေလးစားလ်က္.....Dr.မင္းလုလင္