အမတ္ႀကီးနဲ႕ဘုရင့္သားဟာ တစ္ေန႕ေတာ့ တိုင္းခန္းလွည့္လည္လာရင္း နဲ
ဘုရင့္သားက စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ အ၀တ္ပံုကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့
"အမတ္ႀကီးၾကည့္ပါ ဒီအ၀တ္ပံုဟာ ဆင္းရဲသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အ၀တ္ပံုျဖစ္ရမယ္။အ၀တ္ေတြဒီန
အမတ္ႀကီးက ၿပံဳးေနတယ္။
ဘုရင့္သားကပဲ
" အမတ္ႀကီး ဒီေရခ်ိဳးေနတဲ့ ဆင္းရဲသားရဲ႕ အ၀တ္ေတြကို ဖြက္ထားၿပီး ခ်ံဳပုတ္တစ္ခုထဲ ကေန ေခ်ာင္းၾကည့္ေန ရရင္ မေကာင္းဘူးလား။သူတက္လာလို႕ အ၀တ္ေတြေပ်ာက္ သြားတာကို ျမင္ ရင္ေတာ္ေတာ္ရယ္စရာေကာင္
အမတ္ႀကီးက မင္းသားအား
"အရွင့္သား လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ၀မ္းနည္းပူေဆြးေနမႈကို ၾကည့္၍ ေပ်ာ္ေနတယ္ဆိုတာ သူေတာ္ေကာင္းေတြမဟုတ္ တကယ္လိုု႕ အရွင့္သားအေနနဲ႕ အရမ္းေပ်ာ္ခ်င္ေနတယ္ဆိုရင္ ဒီလိုလုပ္"
အမတ္ၾကီးက ေရႊျပား ၂ ျပားအား မင္းသားကို ထုတ္ေပးေလသည္။မင္းသားက အမတ္ႀကီးအား နားမလည္သလိုၾကည္
အမတ္ႀကီးက
"အရွင့္သား ဒီေရႊ၂ျပားအား ထိုဆင္းရဲသားရဲ႕ အ၀တ္ပံုထဲက အိ္ပ္ကပ္ႏွစ္ခုမွာ တစ္ဖက္ တစ္ျပားစီ ထည့္လိုက္ပါ
မင္းသားလဲ သြားထည့္လိုက္၏။ထို႕ေနာက္ သူတို႕ႏွစ္ဦးသစ္ပင္ အကြယ္တြင္ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသည္။ မၾကာမ
ထို႕ေနာက္ အက်ီ္ၤကို ေကာက္၀တ္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္
သူအရမ္းေပ်ာ္ျမဴးသြားသည္။မယ
လက္ႏႈိက္ၾကည့္ျပန္၏ ။ေရႊျပား
" အို အကၽြနုပ္အား ေဖးမကူညီက်ေသာ နတ္ေဒ၀ါအေပါင္းတို႕ အကၽြနု္ပ္အိမ္တြင္ေနမေကာင္းျဖစ္ေနေသာ ကၽြန္ုပ္အေမအား အသင္တို႕ေစာင့္ေရွာက္ေပး၏။စ
ဟုဆိုကာ ဦးသံုးၾကိမ္ခ်၍ ေပ်ာ္ရႊင္စြာျပန္သြားေလသည္။
ထိုအျဖစ္ကိုၾကည့္ၿပီး ဘုရင့္သားမ်က္ရည္က်၏။အမတ္ႀက
" အမတ္ႀကီးယေန႕ကၽြန္ေတာ့္အား မေမ့နိုင္တဲ့ သင္ခန္းစာတစ္ခုကို သင္ေပးလိုက္ၿပီ"
ဟုေျပာ၏။အမတ္ၾကီးက
"အရွင့္သား လူေတြကို ဒုကၡေပးၿပီးမွ ေပ်ာ္ရတာထက္ သုခေပးျခင္းဟာ တကယ့္ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအစစ္မည္
ဘုရင့္သားက စုတ္ျပတ္ေနတဲ့ အ၀တ္ပံုကိုၾကည့္ၿပီးေတာ့
"အမတ္ႀကီးၾကည့္ပါ ဒီအ၀တ္ပံုဟာ ဆင္းရဲသားတစ္ေယာက္ရဲ႕ အ၀တ္ပံုျဖစ္ရမယ္။အ၀တ္ေတြဒီန
အမတ္ႀကီးက ၿပံဳးေနတယ္။
ဘုရင့္သားကပဲ
" အမတ္ႀကီး ဒီေရခ်ိဳးေနတဲ့ ဆင္းရဲသားရဲ႕ အ၀တ္ေတြကို ဖြက္ထားၿပီး ခ်ံဳပုတ္တစ္ခုထဲ ကေန ေခ်ာင္းၾကည့္ေန ရရင္ မေကာင္းဘူးလား။သူတက္လာလို႕ အ၀တ္ေတြေပ်ာက္ သြားတာကို ျမင္ ရင္ေတာ္ေတာ္ရယ္စရာေကာင္
အမတ္ႀကီးက မင္းသားအား
"အရွင့္သား လူတစ္ဦးတစ္ေယာက္ရဲ႕ ၀မ္းနည္းပူေဆြးေနမႈကို ၾကည့္၍ ေပ်ာ္ေနတယ္ဆိုတာ သူေတာ္ေကာင္းေတြမဟုတ္ တကယ္လိုု႕ အရွင့္သားအေနနဲ႕ အရမ္းေပ်ာ္ခ်င္ေနတယ္ဆိုရင္ ဒီလိုလုပ္"
အမတ္ၾကီးက ေရႊျပား ၂ ျပားအား မင္းသားကို ထုတ္ေပးေလသည္။မင္းသားက အမတ္ႀကီးအား နားမလည္သလိုၾကည္
အမတ္ႀကီးက
"အရွင့္သား ဒီေရႊ၂ျပားအား ထိုဆင္းရဲသားရဲ႕ အ၀တ္ပံုထဲက အိ္ပ္ကပ္ႏွစ္ခုမွာ တစ္ဖက္ တစ္ျပားစီ ထည့္လိုက္ပါ
မင္းသားလဲ သြားထည့္လိုက္၏။ထို႕ေနာက္ သူတို႕ႏွစ္ဦးသစ္ပင္ အကြယ္တြင္ေစာင့္ၾကည့္ေနၾကသည္။ မၾကာမ
ထို႕ေနာက္ အက်ီ္ၤကို ေကာက္၀တ္လိုက္သည္။ၿပီးေနာက္
သူအရမ္းေပ်ာ္ျမဴးသြားသည္။မယ
လက္ႏႈိက္ၾကည့္ျပန္၏ ။ေရႊျပား
" အို အကၽြနုပ္အား ေဖးမကူညီက်ေသာ နတ္ေဒ၀ါအေပါင္းတို႕ အကၽြနု္ပ္အိမ္တြင္ေနမေကာင္းျဖစ္ေနေသာ ကၽြန္ုပ္အေမအား အသင္တို႕ေစာင့္ေရွာက္ေပး၏။စ
ဟုဆိုကာ ဦးသံုးၾကိမ္ခ်၍ ေပ်ာ္ရႊင္စြာျပန္သြားေလသည္။
ထိုအျဖစ္ကိုၾကည့္ၿပီး ဘုရင့္သားမ်က္ရည္က်၏။အမတ္ႀက
" အမတ္ႀကီးယေန႕ကၽြန္ေတာ့္အား မေမ့နိုင္တဲ့ သင္ခန္းစာတစ္ခုကို သင္ေပးလိုက္ၿပီ"
ဟုေျပာ၏။အမတ္ၾကီးက
"အရွင့္သား လူေတြကို ဒုကၡေပးၿပီးမွ ေပ်ာ္ရတာထက္ သုခေပးျခင္းဟာ တကယ့္ေပ်ာ္ရႊင္ျခင္းအစစ္မည္
ေမာင္စိုင္း
Credit To: နည္းစနစ္က်က်အေတြးအေခၚ
ေကာင္းသန္႔ (မအီတဲ့ဒံေပါက္)
Credit To: နည္းစနစ္က်က်အေတြးအေခၚ
ေကာင္းသန္႔ (မအီတဲ့ဒံေပါက္)
0 (လြမ္းဆုေလး) :
Post a Comment